-
1 zawierzyć
глаг.• вверить• вверять• доверить• довериться• доверять• поручать -
2 zawierzyć życie
довериться животOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zawierzyć życie
-
3 powierzyć
глаг.• вверить• вверять• возлагать• возложить• доверить• доверять• доверяться• положить• поручать• поручить• свершить• совершать• совершить* * *powierz|yć\powierzyćony сов. 1. поручить;\powierzyćjakąś sprawę поручить какое-л. дело; 2. доверить, вверить;\powierzyć pieniądze доверить деньги; \powierzyć tajemnicę доверить (поверить) тайну; \powierzyć czyjejś opiece
вверить чьему-л. попечению+1. zlecić 2. zawierzyć
* * *powierzony сов.1) поручи́тьpowierzyć jakąś sprawę — пору́чить како́е-л. де́ло
2) дове́рить, вве́ритьpowierzyć pieniądze — дове́рить де́ньги
powierzyć tajemnicę — дове́рить (пове́рить) та́йну
powierzyć czyjejś opiece — вве́рить чьему́-л. попече́нию
Syn:zlecić 1), zawierzyć 2) -
4 zaufać
-
5 wrócić
глаг.• вернуть• вернуться• возвратить• возвращать• возвращаться• воротить• воротиться• восстановить• повернуть* * *1) (powrócić) вернуться, возвратиться2) wrócić (przywrócić) возвратить, восстановить3) wrócić (zwrócić) вернутьwręczyć, doręczyć вручитьpowierzyć, zawierzyć книжн. вручить (вверить, поручить)* * *wróc|ić\wrócićę, \wrócićony сов. 1. возвратиться; вернуться;2. возвратить; восстановить;\wrócić siły восстановить силы; ● \wrócić do zdrowia выздороветь; \wrócić do przytomności (do siebie) прийти в себя, очнуться;
wróć! отставить! (команда)* * *wrócę, wrócony сов.1) возврати́ться; верну́ться2) возврати́ть; восстанови́тьwrócić siły — восстанови́ть си́лы
•- wrócić do przytomności
- wrócić do siebie
- wróć! -
6 zdać się
1), zaufać положиться, довериться2) pot. zdać się (przydać się, pomóc) пригодиться, помочь3) zdać się (sprawić wrażenie) показаться, почудиться, разг. сдатьсяpoddać się сдаться* * *сов.2) разг. пригоди́ться; помо́чьna nic się zdały prośby — не помогли́ про́сьбы
3) показа́ться, почу́дитьсяzdało ci się tylko — э́то тебе́ то́лько показа́лось (почу́дилось)
Syn: -
7 zdać\ się
zda|ć sięсов. 1. na kogo-co положиться на кого-что; довериться кому-чему;2. разг. пригодиться; помочь;na nic się \zdać\ sięły prośby не помогли просьбы;
3. показаться, почудиться;\zdać\ sięło ci się tylko это тебе только показалось (почудилось)+1. spuścić się, zawierzyć 2. nadać się
См. также в других словарях:
zawierzyć — dk VIb, zawierzyćrzę, zawierzyćrzysz, zawierzyćwierz, zawierzyćrzył, zawierzyćrzony zawierzać ndk I, zawierzyćam, zawierzyćasz, zawierzyćają, zawierzyćaj, zawierzyćał, zawierzyćany «nabrać zaufania do kogoś, czegoś, uwierzyć komuś, czemuś»… … Słownik języka polskiego
zawierzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zawierzaćam, zawierzaća, zawierzaćają, zawierzaćany {{/stl 8}}– zawierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zawierzaćrzę, zawierzaćrzy, zawierzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… … Słownik frazeologiczny
rozdroże — Znaleźć się, być, stać na rozdrożu, na rozstaju, na rozstajach (dróg), na rozstajnych drogach «znaleźć się w sytuacji trudnej do rozwiązania, zmuszającej do jakiegoś wyboru, do podjęcia decyzji»: Polityka Becka znalazła się w tym momencie na… … Słownik frazeologiczny
powierzyć — dk VIb, powierzyćrzę, powierzyćrzysz, powierzyćwierz, powierzyćrzył, powierzyćrzony powierzać ndk I, powierzyćam, powierzyćasz, powierzyćają, powierzyćaj, powierzyćał, powierzyćany 1. «zlecić coś komuś do wykonania, zlecić jakąś funkcję; poddać… … Słownik języka polskiego
zaufać — dk I, zaufaćam, zaufaćasz, zaufaćają, zaufaćaj, zaufaćał «odnieść się do kogoś, do czegoś z ufnością; zawierzyć komuś, czemuś» Zaufać przyjacielowi. Zaufać losowi. Zaufać czyjemuś słowu … Słownik języka polskiego
zdać — dk I, zdam, zdasz, zdadzą, zdaj, zdał, zdany zdawać ndk IX, zdaję, zdajesz, zdają, zdawaj, zdawał, zdawany 1. «przekazać, oddać coś komuś w formie urzędowej; powierzyć komuś coś, załatwienie czegoś» Zdać gospodarstwo. Zdawać pieniądze do kasy.… … Słownik języka polskiego
zaufać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zaufaćam, zaufaća, zaufaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} obdarzyć zaufaniem, odnieść się do czegoś lub kogoś z ufnością, zawierzyć komuś, czemuś; zdać się na kogoś, coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaufać komuś bezgranicznie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdawać się — I – zdać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opierać się na czymś, na kimś; zaufać, zawierzyć komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matka całkowicie zdała się na syna. Zdaję się na ciebie. Zdać się na instynkt. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
